معرفی نمایشگرهای خانگی

معرفی انواع نمایشگرهای خانگی

با توجه به اهمیت کاهش مصرف انرژی پاسخ تقاضا مشترکین بسیار مهم است. سیستم‌های نمایشگر خانگی HD اطلاعات مربوط به مصرف انرژی را در اختیار مشترکین قرار می‌دهند. بسترهای مخابراتی ساختمان‌های هوشمند و سیستم‌های اندازه‌گیری که وجود دارد، استفاده از سیستم نمایشگر خانگی را آسان‌تر کرده‌است. سیستم‌های HD معمولا بر پایه ی فناوری‌های رادیوییPLC و ZigBee طراحی شده‌اند.

اگر از 500  نفر بخواهید پنج عدد از لوازم خانگی را نام ببرند به احتمال زیاد 480 نفر آنها حتما تلویزیون را نام  خواهند برد. جالب آنجاست که 30 نفر دیگر هم حتما حواسشان جای دیگری بوده وگرنه امکان ندارد در قرن حاضر باشیم و کسی با مقوله تلویزیون آشنایی نداشته باشد و نداند تلویزیون چیست. تلویزیون‌ها که از آنها به عنوان جعبه جادو هم یاد شده، راه طولانی را از ابتدای اختراع خود تا به الان طی کرده‌اند.

انواع صفحه نمایش تلویزیون

خیلی از ما تلویزیون‌های کمد مانندی را به یاد داریم که برای انتخاب کانال باید مانند رادیو پیچ تنظیم را می‌چرخاندیم تا کانال مورد نظر به صورت واضح نمایش داده شود و البته رنگی نبود و فقط سیاه و سفید بوده و روی یک نمایشگر 12 اینچ نمایش داده می‌شد امروزه تلویزیون‌های فوق العاده باریکی به بازار آمده‌اند و امکانات قابل توجهی دارد و با داشتن پورت‌های مختلفی که دارد تنها ویژگی‌های نسل جدید تلویزیون‌ها نمی باشد. انواع مختلفی از نمایشگرهای خانگی در بازار موجود است که بسته به نیاز و سلیقه خود و کاربردی که دارد می‌توانید آن را تهیه کنید و از آن استفاده نمایید.

نمایشگرهای سی آر تی CRT

در زمان گذشته تلویزیون‌هایی بوده اند که با لامپ اشعه کاتدی و همچنین صفحه نمایشگر کار می کرده‌اند. این نوع نمایشگرها تصاویر متفاوتی را از لحاظ نسبت‌های تصویر پخش می‌کردند. این نوع نمایشگرها از لحاظ رنگ کیفیت پایین داشتند و برای اینکه فاصله‌ای که بین منبع نور با صفحه‌ی نمایش است را بتوان جبران کرد نیاز به عمق زیاد دارد. از دیگر معایب این نمایشگرها وزن زیاد آن و محدودیت در ابعاد و اندازه آن می باشد.

اگر بخواهیم درباره نسل بعدی تلویزیون‌ها بگوییم که بعد از سی آر تی ها به بازار آمدند، باید گفت که تلویزیون‌های پلاسما بوده‌اند که تلویزیون‌هایی باریک بودند و وقتی که به بازار ارائه شدند، طرفداران زیادی پیدا کردند چرا که بهترین گزینه برای ساخت تلویزیون با ابعاد بزرگ بودند و از لحاظ رنگ نیز بهترین کنتراست را دارند.

اگر زمانی که دانش آموز بودیم را به یاد داشته باشیم آموختیم که ماده دارای جامد، مایع و گاز است یعنی دارای سه فاز مختلف می‌باشد. اما باید گفت که ماده دارای فاز دیگری هم می باشد که پلاسما نام دارد . پلاسما گازی است که اتم‌های آن زمانی که الکترون از دست می‌دهد یون مثبت می‌شود .

تلویزیون‌های پلاسما معایبی هم دارد، اینکه مصرف انرژی بالایی داشته و در تولید آن از موادی استفاده کرده‌اند که می‌تواند برای بدن مضر باشد و این نوع نمایشگرها گرمای زیادی را تولید می کنند چرا که برای تولید تصویر از فسفر استفاده کرده‌اند .

سازندگان این نوع تلویزیون از تکنولوژی‌ای استفاده کرده‌اند که باعث شده که قیمت تلویزیون‌های پلاسما کاهش یابد و آن بکاربردن بک لایت ال ای دی می‌باشد.

نمایشگرهای ال سی دی LCD و پلاسما

صفحه نمایش کریستال مایع (LCD) که دارای ذرات ریز کریستال مایع در میان دو صفحه شیشه‌ای تخت می‌‌باشد که خواصی ما بین جامد و مایع دارد و به تغییر دما بسیارحساس بوده و همین مورد سبب بکارگیری آنها به جای پرتوهای کاتودی می‌باشد.

ایرادی که این نمایشگرها دارد این است که رنگ مشکی را نمی تواند به صورت کامل نشان بدهد و در مقابل از مزایایی که دارد می توان به مصرف کمتر برق، طول عمر زیاد تر و وزن سبکی که دارد نسبت به نمایشگرهای پلاسما اشاره کرد.

صفحه نمایش از چندین سلول تشکیل شده و در هر سلول دو صفحه مجزا شیشه‌ای دارد که دو صفحه توسط یک شکاف از یکدیگر جدا شده‌اند، در درون این شکاف  ترکیب گاز نئون – زنون قرار می‌گیرد که در زمان ساخت دستگاه این گاز به فرم مایع پلاسما در می‌آید. تلویزیون‌هایی که با نام LCD معروفند برای تولید نور سفید در پشت نمایشگر از لامپ‌هایی فلوئورسان (CCFL) استفاده می‌کنند.

نمایشگرهای پلاسما درمقایسه با لامپ‌های فلوروسنت تفاوت‌های بسیاری دارند و زمانی که تلویزیون مورد استفاده قرار می‌گیرد گازی که در آن وجود دارد باردار می شود و سبب تولید فسفر قرمز ، آبی و درنهایت سبز می‌شود و تصویر را ایجاد می‌کند. نمایشگرهای پلاسما علاوه بر اینکه رنگ مشکی را بسیار بهتر و با کیفیت‌تر نشان می‌دهند، زاویه دید بهتری هم در مقایسه با نمایشگرهای ال سی دی دارند. شاید برای شما این سوال پیش بیاید که پیکسل چیست در پاسخ به این سوال باید گفت که به هر واحد فسفرهای رنگی پیکسل می‌گویند.

نمایشگرهای ال ای دی LED

تفاوتی که نمایشگرهای ال ای دی با ال سی دی دارد در نوع منبع نوری آن می‌باشد، در نمایشگرهای ال ای دی تصویر بر روی یک صفحه ال سی دی تشکیل می‌شود، اما منبع نوری لامپ ال ای دی سفید رنگ می‌باشد که کنتراست تصویر را بالا می‌برد. یکی از معایب این نوع نمایشگرها این است که هر چه سایز نمایشگر آن بزرگ‌تر می‌شود قیمت آن نیز بالاتر می‌رود.

 تلویزیون‌های LED سطوح کنتراست بیشتری دارند و گرما و مصرف انرژی کمتری تولید می‌کنند. به جز این ویژگی‌ها ، LED ها سبک‌تر هستند، فضای کمتری اشغال می‌کنند، در زمان ساخت آنها از جیوه استفاده نشده و عمق بیشتری این نوع نمایشگرها در تصویر ایجاد می کنند. ال ای دی ها قیمت بالاتری نسبت به ال سی دی ها دارند و همچنین کنتراست کمتری نسبت به نمایشگرهای پلاسما دارند.

نوعی دیگر از نمایشگرها می‌باشند که به نمایشگرهای ال ای دی صنعتی معروف هستند. ال ای دی این نوع از لامپ‌ها دارای رنگ‌های مختلفی است و ابعاد بزرگ و وزن زیادی دارند. برای تهیه این نوع نمایشگرها هزینه‌های زیادی باید پرداخت کرد.

در نمایش تصاویر مانیتورهای کامپیوتر، تلویزیون‌های خانگی و نمایشگرهای قدیمی ۴ استاندارد SVGA, XGA, SXGA  UXGA  وجود دارد .در نمایشگرهای سینماهای خانگی، ویدئو پروژکتورها و عریض، از استانداردهایWVGA, WSVGA, WXGA   WUXGA استفاده می‌کنند.

تعداد کل پیکسل ها تعدا پیکسل افقی × عمودی   وضوح تصویر Resolution

480,000           600×800          SVGA

786,000           768×1024        XGA

1,311,000        1024×1280      SXGA

1,920,000        12000×1600    UXGA

410,000           480×854          WVGA

590,000           576×1024        WSVGA

922,000           720×1280        WXGA

2,304,000        1200×1920      WUXGA

تلویزیون oled

نوع دیگری از تلویزیون‌ها که به بازار عرضه شده و باعت پیشرفت تکنولوژی در طی چند  سال  اخیر شده‌اند، تلویزیون‌های OLED بوده که از کربن ارگانیک در ساخت آن بهره برده‌اند که زمانی که جریان را عبور  می‌دهد نور تولید می‌کند.

OLED ها  سطح‌هایی هستند که باعث می‌شود نور از آنها ساتع شود در حالی که  LEDها مانندلامپ‌های کوچک کنار هم قرار دارند. در تلویزیون‌های OLED نور به طور مستقیم به وجود می‌آید.

در حالی که در تلویزیون‌های دیگر این گونه نیست و برای اینکه تصویر ایجاد شود در نمایشگر احتیاج هست به نورهای آبی، سبز و قرمز. OLED ها زمانی که جریان الکتریسیته از آن‌ها عبور می‌کند باعث می‌شود که کار کنند. در پنل‌های LCD نور پس‌زمینه‌ی توسط لامپ‌های LED یا فلورسنت ایجاد می‌شوند در حالی که این نوع نمایشگرها برتری که دارند این است که هر پیکسل بصورت مستقیم نور را ساتع می کنند. تلویزیون‌های OLED قادر به پخش  تصاویر سه بعدی اکتیو و پسیو می‌باشد که الجی از فناوری پسیو استفاده می‌کند.

خود تکنولوژی OLED دو دسته می باشد.

White OLED

در این نوع OLED ها رنگ‌های سبز و قرمز و آبی باهم ترکیب شده‌اند و نور سفید زمانی تولید می‌شود که جریان از آن عبور می‌کند. عناصر پیکسل قرمز، سبز و آبی زمانی تولید می‌شوند که از یک فیلتر رنگی عبور کند. شاید این سوال پیش بیاید که چرا باید وقتی سه رنگ داریم با ترکیبشان نور سفید بسازیم؟و مجددا با عبور آن از فیلتر رنگ خاصی ایجاد کنیم؟در جواب به این سوال باید گفت که نور سفیدی که در طی این فرآیند تولید می‌شود پایدار است. مسئولین ال جی گفته‌اند که این روش هزینه تولیدی که دارد کمتر است و می‌توان نمایشگرهایی  با سایزهای مختلف ساخت.

RGB OLED

هر پیکسل دارای ساب پیکسل‌های سبز، قرمز و آبی می باشد. اگر اسم AMOLED را شنیدید بدانید که برای دستگاه‌های کوچک مثل گوشی‌های هوشمند از این اصطلاح استفاده می‌کنند. منظور از AM روش آدرس‌دهی صفحه‌نمایش می‌باشد و یکی از روش‌های بکارگیری نمایشگر‌های OLED بوده که هر پیکسل آدرس‌دهی جداگانه ای دارد و AM  مخفف  “Active Matrix” است و  نمایش  فیلم که تصاویر متحرک دارد بسیار بهتر است.

ساخت نمایشگرهای OLED گام بزرگی در پیشرفت تکتولوژی داشته است. این نوع تلویزیون علاوه بر عملکردی بهتر سبک‌تر و نازک‌تر نیز هستند. کار هر پیکسل بصورت جداگانه است و به آسانی خاموش می‌شود و می‌تواند مشکی مطلق را به وجود آورد و از خصوصیات دیگری که باید اشاره کرد وضوح تصویر بالای آن است. زمانی که این نوع تلویزیون ها به بازار آمد طرفداران زیادی را به خود جذب کرد مخصوصاً کسانی که علاقه‌مند به دیدن فیلم‌های سینمایی بودند و گیمرها این نوع تلویزیون ها را خریداری کردند چرا که هنگامی که تماشای فیلم‌های اکشن، بازی‌های ویدیویی مسابقات ورزشی در OLEDها بسیار جذاب برای بیننده می‌باشد.

در پایان توضیحی دهیم درباره  LED و OLE این که تلویزیون‌های ال ای دی همان ال سی دی هستند که بک لایت آنها ال ای دی می‌باشد. از مزیت‌های این نوع تلویزیون این است که در مصرف برق صرفه‌جویی می‌شود، زیرا در مقایسه با تلویریون‌های ال سی دی، ال ای دی و پلاسما انرژی کمتری استفاده می‌شود اما نمایشگر ال ای دی قابل مقایسه با OLED نیست. به همین دلیل است که فقط در صنایع گران قیمت که دارای حساسیت بالا هستند از این نوع از نمایشگرها استفاده می‌شود.